Powered By Blogger

12 Temmuz 2016 Salı

Bir bebeğin, annesi için ağlamasının düşündürdükleri...

     Otobüste şahit olduğum bir olayı yazmak istiyorum sizlere. Otobüsün kalkmasını beklerken, otobüse bir anne ve iki çocuğu bindi. İkisi de kız çocuğu. Abla 5-6 yaşlarında. Küçük ise 1-2. Anne, daha önce küçük bebeğin arabasını, hemen otobüsün karşısındaki yazıhanesine bırakmış. Onu almaya gitti. Küçük kızını da, ablasının kucağına verdi. Anne iner inmez, bebek hemen ağlamaya başladı. Yaşlar, şiddetli bir yağmuru andırırcasına iniyordu gözlerinden. Bir feryat, bir figan. İç acıtıcı bir ağlama. Onu sakinleştirebilmek için ben, annem ve kız kardeşim alkış yaptık. Biraz sakinleşir gibi oldu. Sonra yeniden kaldığı yerden devam etti ağlamaya. O an düşündüm. Şimdi bu bebecik annesiz yapamıyor.
anne-çocuk ilişkisi

                                                     NASIL BİR EVLAT OLACAK?
     Yıllar sonra büyüyecek. Genç bir kız olacak. Şimdi ciğerini koparırcasına ağladığı annesini, belki beğenmeyecek. Belki yaşlandığında ona bakmayacak. Hayırsız bir evlat olacak. Belki de tam tersi olacak. Anne-kız, çok iyi anlaşacaklar. İki arkadaş gibi olacaklar. Annesine son nefesine kadar, çok iyi bakacak. Annesinin hayır duasını alıp, hayırlı bir evlat olacak. Ama şimdi, şu anda, annesi onun her şeyi. Ondan bir dakika ayrılamıyor. Annesi, sonunda bebek arabası ile bindi otobüse. O zaman sesini kesti, küçük ve tatlı bebek. Birde, ufaktan bir küpe takmış annesi. Şirinliğine şirinlik katmış. Annesinin morali bozuk gibiydi. O yüzden ağlayan bebeğe, “Ağlayacak ne var kızım. Geldim işte” dedi.
                                                      DÜNYANIN GÜZEL ANLARI
     İnsanın, her zaman morali iyi olamaz ya. Annesi, aldı kucağına. Bizimkinin keyfi yerine geldi. Bebeklerdeki bu anne aşkı, sizce de hayranlık verici değil mi? O bebeğin annesi için ağlaması bile ne güzel aslında. Yaşam bu işte. Bir bebeğin annesini böyle sevgiyle akan yaşlar içinde sevmesi. Annesinin kucağına gidince de, hemen gülümsemesi. Dünyaların onun olması. Anlattığım bu olay sıradan, her gün yaşadığımız bir sahne olabilir. Ama hayatın güzellikleri bu anlarda gizli bence. Hele ki bir çocuğunuz ya da yeğeniniz varsa. Dünyanın acımasız dişlilerinde her gün öğüttüğümüz saf sevgiyi tatmak ve biraz olsun huzur bulmak için, onunla vakit geçirin.

Foto kaynak: Pixabay.com


Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com

6 yorum:

  1. gerçekten çocuklarla vakit geçirmek ne kadar huzur verici.. kendi cocugun yada degil farketmez.. mutluluk kaynagı onlar bence de :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanın bozuk olan moralini bile yerine getiriyor onlarla vakit geçirmek :) Değerli yorumun için teşekkürler.

      Sil
  2. otobüste böyle gözlem çok oluyo işteeee :)

    YanıtlaSil
  3. Çocuğun gözlerinin ilk onunkilerle buluştuğu , ona ihtiyacı olduğunu hissettiği anne.Kutsal oluşu bundandır.Hiç bir evlat annesiz kalmasın dilerim.Hassas bir konu ve güzel bir gözlem yazısıydı. Kalemine sağlık Cem.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O kutsallığı hangi kelimeler anlatabilir ki? Sadece elimden geldiğince ifade etmeye çalıştım. Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim. Sevgiler

      Sil