Powered By Blogger

6 Ağustos 2016 Cumartesi

Kendimi affedemiyorum...

   
     Herkesin kendisine göre, davranış kalıpları vardır. Bu davranış kalıplarını, kişiliği doğrultusunda belirler. Ben çoğu zaman, bu davranış kalıplarıma uygun davranıp davranmadığımın muhasebesini yaparım. Kendimi değerlendirmeyi severim. Bazı zamanlar, bana göre yapmamam gereken hatalar yaptım. Hayalimdeki Cem, bu hataları yapacak kişi değildi. Ama gerçekteki Cem, bu hataları yaptı. Bu yüzden kendimi affedemiyorum. Kendime kızgınım. İnsan hiç, kendi kendisine kızar mı? Kızar. Hem de nasıl kızar. Yaptığım bu hatalar aklıma geldikçe, kendime kızıyorum hatta köpürüyorum. Kendimi affedemiyorum. Bir kişisel gelişim kitabında, “Kendinizi affedin. Hafiflediğinizi hissedeceksiniz” diyordu. Kişisel gelişim kitapları hep böyledirler zaten. “Onu yapmalısın, bunu yapmalısın” der, dururlar. Ama kolay mı?
kendimi affedemiyorum, yaşadıklarım
                                       PEŞİNİZİ BIRAKMAYAN HATALAR
     Bazen kişisel gelişim kitaplarına da sinir oluyorum bu yüzden. Bilmiyorum, belki de olması gerekenleri yüzüme çarptıkları içindir. Bu arada, her kişisel gelişim kitabını da seviyorum diye bir şey yok. Çoğu bir işe yaramaz. O kadar kızmama, köpürmeme rağmen, o kişisel gelişim kitabında yazan, “Kendinizi affedin” öğüdünü tutmaya çalışmadığımı mı sanıyorsunuz? Tutmaya çalıştım. Denedim. Ama bir türlü yapamıyorum. Kendimi affedemiyorum. Anladım ki, kısa bir zamanda bu sorunumu çözemeyeceğim. O yüzden uğraşmayı, kendimle didişmeyi bıraktım. Zaman ilaçtır ya, onun şifasından medet umdum. Şimdilerde daha iyiyim. Hatalarımı yok mu sayıyorum? Aslında onu da denedim. Ama hatalarınız devamlı peşinizden geliyorlar. Yok sayma gibi bir durumunuz asla olmuyor.
                                            YAZIYA DÖKMEK İSTEDİM
     Hatta daha da gaddarca söylemek gerekirse. Son nefesinize kadar, peşinizi bırakmayabilirler. Sanırım çok iç karartıcı bir yazı oldu. Genelde bu tarz yazmam. Ama zaman zaman insan içini dökmek istiyor. Belki de yazmanın rahatlatıcı etkisinden faydalanmak istemişimdir. Psikologlar da hastalarına yazmalarını önerirler ya. “Yaşadığın sıkıntıları yaz. Sonra getir. Beraber okuyup, değerlendirelim. Üzerine konuşalım” derler. Hepten de gözünüzde umutsuz bir vaka izlenimi oluşturmak istemem. Bu yaşadıklarımı her an, her dakika yaşadığımı düşünmeyin sakın. Bazı günler, bazı geceler hiç olmadık anda, bu duygular içinde bulurum kendimi. Efkar sarar bedenimi, ruhumu. Ve o anlarda içimdeki ben, “Bunları nasıl yaptım. Kendimi affedemiyorum” der.

Blog linki:yasamdanyazilar.blogspot.com
      

18 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Hata biz insanoğlu için derler, haklısınız. İnsan yine de kendine kızıyor, affedemiyor işte.

      Sil
  2. Affetmekle ilgili you tube'de kanal videomuzda bahsetmiştik.Affetmekte direnirseniz maalesef kaliteli yaşam yaşamakta sıkıntı yaşarsınız. Lütfen videoyu izleyin https://www.youtube.com/watch?v=3zCOALm4z8g

    YanıtlaSil
  3. Kübler-ross modeli vardır kabullenme süreci için , inkar-öfke--pazarlık-depresyon-kabullenme tabi bu sırada olacak diye birşey yok.Ross bunu hastalığı kabullenmek için ortaya atmış ama bence kendi hatalarımız da bizi içten içe hasta eden tümor gibiler.Hatalarını kabbullenip kendini affetmediğin sürece metastaz yapıp seni içten bitirecek kısa zamanda sağlığına mutluluğuna kavuşman dileğimle :D İnsan hemşire olunca sağlık açısından yaklaşıyor bazı şeylere :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu öneriniz için teşekkürler Kübra hemşire :)

      Sil
  4. Cem kardeşim ya çok anlamlı olmuş kendini de affet :) :)

    YanıtlaSil
  5. yaptıklarınız, yapacaklarınız sizi siz yapar. kendinizi affetmeyin, kendinizi sevin. o zaman sorunlar çözülür. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu neşe dolu öneriye kulak vermemek elde değil :)

      Sil
  6. Olay kendimizi affetmek ya da hatayı kabullenmek değil gibi geliyor bana. Her insan hata yapar ve bu hatalarıyla yüzleşmek zorundadır. Unutmayacaksın bu hataları ki bir daha tekrarlama. Yani unutmaman gereken en önemli şeyler insanın hataları. Benim gibi mesela zamanında seviyorduk birilerini. Sevmemiz bir hataydı şimdi sevmiyorum ki bir daha o hatayı yapmayayım. :)

    YanıtlaSil
  7. Simurgun kalemi isimli şahıs haklı. Hatalarınız sizi siz yapar. Kendinizi affederseniz o hatayı yeniden yaparsınız. Kendinizle barışık olun ve Simurgun kaleminin de dediği gibi kendinizi sevin. Saygılar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, kendimi sevmiyorum. Sorun burdan da kaynaklanıyor olabilir. Yorumunuz için teşekkürler. Saygılar

      Sil
  8. :)) Buna ilaveten bir türlü affedemediğim insanlar var. Bende durup durup onları düşünür sonra neden bu kadar önem veriyorum diye kendime kızarım. Öfkem dolar taşar. Nasıl olursam olayım o öfke içimde bir yerlerde hep yaşar. Onla bunla da geçmez. Bıraktım peşini bende varsın yaşasın..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında bu tür yazılar senin kalemin :) Ama bu sefer benimde içimden geldi böyle içe dönük bir yazı yazmak. Eğer bir duyguyu içinden atamıyorsan bence de uğraşmamalı ve onunla yaşamalısın. Yorumun için teşekkürler.

      Sil
  9. Ne güzel. Kendini kurcalıyorsun. Bu büyümek için en çok gerekli şey. Devam!

    YanıtlaSil