Bugün otobüs ile carsidan gelirken yağmura tutulduk. Hemen kendimizi otobüs durağına attik. Ve yağan yağmuru izlemeye başladım. Bir süre sonra, burnuma toprak kokusu gelmeye başladı. "Iste, yağmurun güzelliği" dedim. Yağmur, güzeldir. Yağmur, romantiklik demektir. Yağmur, sevgilinle islanmak demektir. Yağmur, insanların sağa sola kacismasi demektir. Yağmur, huzur demektir. Kisacasi yağmur, bir güzellik demektir.
Yağmur yağarken, otobüs durağında beklemek bile güzeldi. Beklerken de yağmuru izlemek. Sanki bir tabloya bakarmis gibiydim. Bu tablonun ressami tabiat anaydi. Kendimi o anki güzelliğe biraktim. Bir de o ara trafik sıkışmışti. Normalde Düzce'mizde böyle trafik olmazdı ama. Olmustu iste. Gelen her araba, iki ya da üç dakika bekliyordu duragin önünde.
Duragin önünden gecen her arabada da ayrı bir hayat vardı. Bir tanesinde Hande Yener'in Atma sarkisi caliyordu. Bir digerinde ise slov bir Trabzon müziği. Arabalarin camlari bugulanmisti. Ve o küçük arabalarda, biz disarda bekleyenlere nispet yaparcasina sohbet girla gidiyordu. O an, "Acaba o arabalardan birinde olmak nasıl olurdu?" diye düşündüm. Bir de o açıdan bakmak isterdim yağmura. Bugün de yağmur eşlik etti hayatima işte. Bir dahaki yaziya kadar sağlıcakla kalin.
Foto kaynak : http://www.sitebuilderreport.com/stock-up
Blog linki : yasamdanyazilar.blogspot.com.tr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder